طراحی خیابان بر پایه متغیرهای کیفیت محیطی

خیابان ساده ترین جزء و عنصر فرم شهری است. خیابان موجودیتی فیزیکی است که نه تنها ساختمان هایی را که آن را تعریف می کنند بلکه اجتماع نگهدارنده آن را به هم می پیوندد و یکپارچه می نماید. عمده ترین اختلاف نظرها در تفکرات طراحی شهری مربوط به شیوه نگرش به خیابان است. از سویی، فرایند شناخت شهرها بسیار پرهزینه است. این فرایند در کجا و چگونه شروع می شود و به کجا ختم می گردد؟ جواب این پرسش ها باید از ریشه ها و اجزاء پایه ای که یک شهر را تعریف می کنند شکل بگیرد. این تحقیق در تلاش ایجاد یک روش برای شناخت ظرافت های یکی از این اجزاء پایه یعنی خیابان است که ساده ترین و در عین حال مهمترین جزء محسوب می شود. به عبارتی هر تلاش برای فهم معنای خیابان و  نقش آن در فرایند ارتباطات و تعاملات انسانی نیاز به درک ماهیت روابط بین انسان و محیطش و همچنین درک نقش خاص خیابان در این روابط دارد. سئوالی که به ذهن می رسد این است که یک خیابان چه موقع خیابان خوبی به شمار   می رود؟ وقتی که یک خیابان را بهتر از دیگری بدانیم، آگاهانه یا ناآگاهانه دلایل و توجیه خاصی برای آن می آوریم. ولی آنچه مهم است این است که بتوانیم اظهار نظر کیفی خود را در مورد خیابان های خوب یا بد تبیین کنیم.